Urządzenia spawalnicze
Gaz osłonowy:
Gaz przeciwdziałający (argon, hel, azot, dwutlenek węgla czy też mieszanina gazów itp.) jest żywy w celu uniknięcia gnój atmosferycznego stopionego jeziorka spawalniczego. Gaz indyferentny osłania cały królestwo spoiny poprzednio działaniem atmosfery, eliminując potrzebę stosowania topnika. Najczęściej stosowanym gazem obojętnym jest argon, jakkolwiek www.drozdzowski.pl wolno także zabawić się helu albo mieszaniny tych dwóch gazów. W razie potrzeby można dołączyć metalu wypełniającego.
Dostępne w handlu gatunki gazu stosowane do spawania mają wianek 99,9%. Argon jest o 0,38% cięższy od czasu powietrza tudzież rzędu 10 rózgi cięższy od chwili helu. Oba gazy jonizują się, podczas gdy znajdują się w łuku elektrycznym. Oznacza to, że atomy gazu tracą część swoich elektronów, które mają bagaż ujemny. Te niezrównoważone atomy gazu, zwane jonami dodatnimi, mają w tej chwili www.doroszuk.pl bagaż pozytywny zaś są przyciągane do ujemnego bieguna łuku elektrycznego.
Biegunowość spawania TIG:
Źródłem prądu prawdopodobnie znajdować się styl nieporuszony albo zmienny, w stosunki od momentu zastosowania. Łuk o prostej polaryzacji prądu stałego jest praktyczny w przypadku metali innych aniżeli glin a magnez, w tym stopów miedzi, żeliwa, stali a stali nierdzewnej. Zapewnia on dobrą koncentrację ciepła a tworzy spoiny, które są głębokie tudzież wąskie. Szybkość spawania jest wysoka, oraz odkształcenia metalu rodzimego są mniejsze. Odwrotna biegunowość prądu stałego nie jest uniwersalnie stosowana, skoro wytwarza płytkie oraz szerokie spoiny. Łuk prądu przemiennego jest praktyczny do spawania aluminium, magnezu, żeliwa tudzież wielu innych metali. Przeniki w łuku prądu przemiennego znajdują się w połowie drogi pośrodku przetopem uzyskiwanym niedaleko zastosowaniu polaryzacji bezpośredniej prądu stałego natomiast polaryzacji odwrotnej prądu stałego.
Proces www.jedral.pl spawania TIG:
W procesie spawania TIG aż do zajarzenia łuku cyklicznie stosuje się bieg o wysokiej częstotliwości natomiast wysokim napięciu (100 kHz aż do 2 MHz, 2000 V) zaś niskim natężeniu. Ma to na celu uniknięcie syf elektrody w przypadku, jak łuk jest inicjowany za sprawą bójka z materiałem spawanym. Gdy końcówka elektrody znajdzie się w odległości od 3 aż do 2 mm odkąd materiału spawanego, iskierka przeskakuje za pomocą szczelinę powietrzną pomiędzy elektrodą a materiałem spawanym. Następuje jonizacja drogi powietrza www.legowik.pl oraz powstaje łuk elektryczny.
Nałożony nurt wysokiej częstotliwości powoduje przeskok iskry za sprawą szczelinę między elektrodą zaś obrabianym przedmiotem. Jeżeli geneza wysokiej częstotliwości nie jest dostępne, łuk wolno zainicjować dzięki rozruch od momentu podstaw, używając miedzianej krótki zaczepowej, iżby ograniczyć skażenie elektrody.